THEMA MIDDAG "EENZAAMHEID"

Gratis toegankelijk!!!

Op woensdagmiddag 27 september 2023

Om 14.00 uur, in de Borenburg Voerendaal

Tijdens deze middag gaat Dhr. Frank Geerings als gastspreker met u in gesprek over eenzaamheid.

Hij zal ingaan op wat wij preventief kunnen doen om de kans op “EENZAAMHEID” te verkleinen, daar het steeds een groter probleem is in onze samenleving.

Oplossingen zijn niet eenvoudig, maar het is wel belangrijk dat het probleem gesignaleerd en bespreekbaar wordt.

Daar wil het Gehandicapten Zorgvragers Platform Voerendaal een kleine bijdrage aan leveren.

Dhr. Gerings gaat onder meer in op:

1. wat eenzaamheid is,

2. welke mensen er last van hebben,

3. hoe het kan worden herkend

4. en wat je er tegen kunt doen.

Bent u geïnteresseerd kom, maar meldt u dan wel even aan, voor 23 september!!!

bij Mevrouw Kuijper, met een briefje, Onze Lieve Vrouwenplein 57

of telefonisch 045 575 1647

Koffie, thee met iets lekkers is gratis.

De zaal is open vanaf 13.30 uur, om 14.00 start het programma.

Het wordt een leerzame middag

Verslag thema middag Eenzaamheid 27-09-2023

Eenzaamheid, een onderwerp dat de laatste jaren volop in de belangstelling staat. .

Het programma is niet alleen op oudere, maar op alle leeftijden gericht, iedereen kan te maken krijgen met eenzaamheid. Het gevoel erbij te horen en ertoe te doen is voor ieder mens een basisbehoefte. Eenzaamheid is niet alleen een naar gevoel, het is ook lastig om over te praten. Bovendien kan het ook tot gezondheidsrisico’s leiden en tot minder meedoen in de samenleving.

Er worden 3 actielijnen onderscheiden:

1.Meer bewustwording creëren in de samenleving over eenzaamheid

2.Meer maatschappelijk initiatief tegen eenzaamheid

3.In alle gemeenten een lokale aanpak tegen eenzaamheid.

Wat is eenzaamheid?

In Nederland wordt veelal uitgegaan van de definitie van prof. Jenny de Jong – Gierveld:

Het is ook een gevoel van leegte en het gaat gepaard met gevoelens van angst en machteloosheid. Kortom een gevoel van niet verbonden zijn met de wereld.

Eenzaamheid wordt ook wel populair omschreven als:

• Een gevoel van gemis van een maatje, vriend,

• Het gevoel er helemaal alleen voor te staan

• Geen mens is geïnteresseerd in hoe het me gaat

• Het gebrek aan verbinding, aan deelname

Er zijn verschillende vormen van eenzaamheid te onderkennen.

· sociale eenzaamheid: daar is sprake van indien iemand minder sociale contacten heeft dan zelf gewenst en dan vooral contacten met mensen waarmee men bepaalde gemeenschappelijke kenmerken deelt, zoals bekenden en vrienden

· emotionele eenzaamheid: indien iemand weliswaar genoeg mensen om zich heen heeft, maar zich desondanks eenzaam voelt door het ontbreken van een hechte, emotionele band met anderen, m.a.w. de kwaliteit van de contacten is minder dan gewenst.

Existentiële eenzaamheid. Bij existentiële eenzaamheid gaat het meer over zingeving dan over je sociale contacten. Het wordt omschreven als een verloren en zwervend gevoel, geen eigen plek of rol in het leven kennen, een gevoel van zinloosheid ervaren. Het is de wijze waarop iemand in het leven staat en hoe hij zich verhoudt tot zichzelf en tot anderen. Het gaat over zingeving, de zin van het leven.

.

Welke mensen hebben er last van ?

We zien dat eenzaamheid in alle leeftijdscategorieën voorkomt.

Wel is het zo dat eenzaamheid toeneemt met het vorderen van de leeftijd.

Ieder mens kent in zijn/haar leven periodes dat hij/zij zich eenzaam voelt.

Hoe ontstaat eenzaamheid?

Ingrijpende gebeurtenissen maken mensen vatbaar of verminderen hun weerstand. Denk hierbij aan overlijden of werkeloos worden. Of als je partner dement wordt en jouw rol verandert van partner in die van mantelzorger.

Gelukkig is er meestal uiteindelijk niets aan de hand en vangen we zelf de gevolgen van het veranderde levenspatroon op. Ook al kan dit maanden duren. Maar niet iedereen lukt dit! Niet iedereen beschikt over voldoende sociale vaardigheden en veerkracht.

Als de sociale contacten er niet zijn en als ernstige gevoelens van eenzaamheid blijven aanhouden, dan kunnen mensen zich uiteindelijk op een negatieve manier ontwikkelen. Je gaat defensief leven. Je wilt alleen nog maar iets voorkomen en niets meer bereiken. Je hersens passen zich aan.

Als hier sprake van is, los je die eenzaamheid niet op door je alleen te richten op het uitbreiden of leggen van sociale contacten. En dan is het erg moeilijk om jezelf te activeren en contacten aan te gaan. ''Eenzaamheid is voor een deel ook een psychologisch probleem. Eenzaamheid duwt je in een neerwaartse spiraal waardoor je zelfvertrouwen afneemt, je een negatiever zelfbeeld ontwikkelt en negatieve verwachtingen van sociale situaties krijgt.

Eenzaamheid is dus het ervaren van onbalans in je leven. Eenzaamheid lijkt zich altijd voor te doen nadat levenspatronen zijn verstoord Het in contact komen met andere lost dit niet automatisch op.

Factoren die van invloed kunnen zijn op het gevoel van eenzaamheid

- Gezondheidsbeperkingen en armoede zijn belangrijke risicofactoren voor eenzaamheid.

- Verstedelijkte omgeving en in het bijzonder het wonen in een flat- of portiekwoning en het wonen in een buurt met een sterk diversiteit aan etnische achtergronden kan bijdragen aan gevoelens van eenzaamheid.

- Persoonlijk factoren. Hoe je in het leven staat en wat de behoeften aan contacten zijn, kunnen ook gelden als risicofactoren. Er zijn mensen die zelf niet in staat zijn om een goed netwerk op te bouwen. Zij lopen meer risico om zich eenzaam te voelen dan mensen die wel een goed netwerk om zich heen hebben. Zij missen bijv. sociale vaardigheden om contacten te leggen.

Hoe het erkend kan worden?

Eenzaamheid komt in alle lagen van de bevolking voor.

Duidelijk is dat je eenzaamheid niet kunt labelen aan een bepaalde groep. Het is dan ook lastig om eenzaamheid te herkennen en bespreekbaar te maken. Zeker als mensen er niet over (willen) praten, of niet kenbaar kunnen maken hoe ze zich voelen..

Een aantal symptomen kunnen wijzen op eenzaamheid:

• Een gering gevoel van eigen waarde

• Verlegenheid en sociale onhandigheid

• Het onvermogen om anderen te vertrouwen

• Te bewust van jezelf zijn

• Angst voor afwijzing

Wat kunnen we er tegen doen?

1. Activeren

We moeten er vooral voor zorgen dat eenzame mensen positiever naar zichzelf en de wereld om hen heen gaan kijken. Zij moeten dan wel zelf moeite willen doen om hun negatieve patroon te doorbreken. Het beste is om in te spelen op hun motivatie. Wat vindt men leuk om te doen? Je vrijwillig inzetten voor een ander zorgt ervoor dat je het gevoel krijgt: ik kan wat, ik ben wat waard. Het verstrekt je zelfvertrouwen en dat doorbreekt daarmee de negatieve spiraal.

Besef wel dat eenzaamheid niet vanzelf overgaat en wacht niet dat anderen naar je toekomen om je eenzaamheid te verlichten.

2. Participeren

We moeten goed bedenken hoe we deze mensen, al of niet met een beperking, een volwaardige plek in de samenleving krijgen. Als we als samenleving proberen hen er weer bij te betrekken, dan moet dat wat we organiseren aansluiten bij de behoefte van hen. Doen we dit niet, dan kan het gevoel van eenzaamheid wel eens versterkt worden.

Eenzaamheid is geen straf of eigen schuld, het behoort tot de levenslessen die we in deze tijd en in dit leven krijgen voorgelegd. Aanvaard eenzaamheid en neem de verantwoordelijkheid ervoor op je. Word zelf actief om er iets aan te doen. Neem de situatie waarin je verkeert als uitgangspunt om de volgende stap te zetten.

FG. 27.09.2023